چرا صنعت خودروسازی در جلب رضایت مشتری ناکارآمد است؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ رویه در پیش گرفته شده از سوی صنعت خودروسازی کشور و لوازم خانگی که قرار بود با حمایت از تولید داخلی آنها، اولین مولفه یعنی رضایت مردم کسب شود روزگذشته بخشی از سخنان انتقادی رهبر معظم انقلاب خطاب به مدیران و دست اندرکاران این صنایع را به خود اختصاص داده بود. صنعت خودورسازی در سال های اخیر با انتقادات جدی رو به رو بوده است. کاهش کیفیت و گرانی‌هایی که در مقیاس با خودروهای روز جهان به هیچ وجه نتوانسته رضایت مردم را کسب کند و در حوادث جاده ای آمارهای تکان دهنده ای بر جای گذاشته از جمله موضوعاتی است که امید می رود با انتقاد سازنده و به جا و حمایت رهبر معظم انقلاب از مردم و مصرف کنندگان به سمت رشد و توسعه واقعی حرکت کند. کارشناس بازار و صنعت خودرو در این گفت و گو تحلیلی دارد بر چرایی وضعیت کنونی صنعت خودروسازی کشور.

حسن کریمی سنجری کارشناس بازار و صنعت خودروسازی در گفت‌و‌گو با راهبرد معاصر در خصوص گلایه رهبر معظم انقلاب از روند تولید بی کیفیت و گرانی محصولات شرکت های خودروسازی به دلایل اصلی این موضوع اشاره کرد و در این باره گفت: تمام تلاش شرکت‌های صنعتی دنیا از جمله خودروسازی برای فروش و سود آوری بیشتر و کسب رضایت مردم است. دست یابی به بازارهای وسیع تر برای فروش بیشتر یکی از مهمترین اهداف شرکت های خودروساز جهان است. در ایران این چشم انداز چندان جدی گرفته یا محقق نشده، به این دلیل که با سیاست گذاری های غلط مانعی محکم و سد بزرگی در برابر رقابتی شدن فضای صنعت کشور از جمله خودروسازی گذاشته شده است.

وی در این باره توضیح داد: در ایران سالانه تقاضایی نزدیک به 1 میلیون و 200 هزار خودرو وجود دارد. در حالی که چند سالی است واردات خودروی خارجی به کشور نیز ممنوع شده است. در این شرایط خودروساز داخلی سالانه 900 هزار خودرو در بهترین شرایط تولید می‌کند، به عبارتی تا اینجای کار 300 هزار خودرو کمتر تولید می شود، بنابراین همچنان با تقاضای بالایی در بازار مواجه هستیم.

وی در این باره خاطر نشان کرد: پس در این بازار 1 میلیون و 200 هزار نفر برای خرید 900 هزار خودرو رقابت می کنند، البته این وسط نمی توان از چالش های جانبی در این صنعت مثل احتکار و دلالی گذشت که باز هم عرضه این تعداد خودرو را زیر سوال می برد.

حسن کریمی سنجری خاطر نشان کرد: در شرایطی که 300 هزار خودرو در بهترین شرایط زیر نیاز بازار تولید شده، یعنی رو به رو شدن با شرایط محدود کننده ای مثل قرعه کشی 900 هزار خودرو که باید تحویل متقاضیانی داده شود که نزدیک به 1 میلیون و 200 هزار نفر تخمین زده شده اند! در این بین نباید از یک سری مشکلات دیگر که تحقق 900 هزار خودرو و رساندن آن را به دست مشتری را زیر سوال می برد به راحتی عبور کنیم، مثل خودروهای کف پارکینگ مانده است.

کارشناس بازار و صنعت خودرو سازی در این باره خاطر نشان کرد: به گفته خودروسازان نزدیک به 170هزار خودرو در کف خودروسازی ها به دلایل مختلفی از دلیل نبود قطعه خاک می خورند. این 170هزار خودرو جزیی از همان آمار خودروهای تولید شده به شمار می رود! یعنی جزء همان 900هزار خودروی ساخته شده هستند در حالی که این تعداد قابلیت تحویل دادن به مشتری را ندارند، بنابراین بازار 1 میلیون و 200 هزار متقاضی با 700 هزار خودرو رو به روست، لذا رقابت برای خرید و به دست آوردن این خودرو افزایش می یابد که قطعا این رقابت به نفع تولید کننده است نه مردم.

وی در این باره توضیح داد: به این دلیل به نفع تولید کننده است که در فضای بسته ای که انحصار در دست اوست و خودروی خارجی وارد نمی شود و همچنین متقاضی زیاد است تولید کننده می تواند بدون ارتقای کیفیت و افزودن آپشن های بیشتر، قیمت را بالاتر ببرد وکیفیت را پایین تر بیاورد. مشکل دیگر تکلیف دولت به خودروساز در عدم افزایش قیمت هاست. در چنین شرایطی که شرایط مالی خودروساز سخت شده، آمار تیراژ تولید به دلیل کاهش نقدینگی خودروساز پایین می آید.

کریمی سنجری در این باره تصریح کرد: از آن طرف فشار مضاعفی به بازار وارد می شود، ضمن اینکه بازار از قیمت گذاری دستوری تبعیت نمی کند بلکه از شاخص های اقتصادی تبعیت می کند. بنابراین فاصله بین قیمت بازار و کارخانه مدام در حال افزایش است. فاصله ای که منجر به ایجاد دو قیمت می شود که بخشی از آن رانت وسود دلالی می شود. سودی که مشتری واقعی را ناراضی می کند.

حسن کریمی سنجری کارشناس بازار و صنعت خودرو خاطر نشان کرد: مشتری از اینکه خودروی پژوی 206 که در کارخانه نزدیک به 170 میلیون است را در بازار باید 250 میلیون بخرد؛ یعنی 80 میلیون باید اضافه پرداخت کند، ناراحت است. از آن سو چون تولید کننده توان افزایش تیراژ را ندارد به دلایل مختلف از جمله سیاست گذاری های غلط، همه چیز به ضرر مشتری می شود.

این کارشناس صنعت خودرو نقش سیاست گذاری های غلط را مخرب تر از تحریم‌ها عنوان کرد و در این باره گفت: قطعا تحریم‌ها در کاهش تولید و افزایش فشار بر صنعت خودروسازی موثر بوئده است اما از تحریم‌ها مهمتر، تاثیر تحریم های داخلی یا مجموعه سیاست گذاری های غلطی است که دولت ها به عنوان متولی خودروساز در شرکت ها اعمال کردند. سیاست گذاری های غلطی که باعث شده تولید کننده خودرویی بسازد و عرضه کند که فاقد کیفیت است که در جامعه از جهت قیمت بالای آن و تفاوت قیمت بین کارخانه و بازار مشتری را ناراضی می‌کند.

حسن کریمی سنجری در پایان بحث خاطر نشان کرد: لذا اگر بخواهیم مسببین وضعیت موجود در صنعت خودروسازی کشور را معرفی کنیم، اول سیاست گذاران خودروی کشور قرار دارند و در مراحل بعدی تحریم ها؛ بواقع تحریم ها به اندازه سیاست گذاری های غلط در صنعت خودرو ایجاد نارضایتی نکرده اند، بنابراین می توان به این نتیجه رسید که مجموعه مدیریت و سیاست گزاری در شرکت های خودروساز مسبب به وجود آمدن وضعیت کنونی صنعت خودروسازی کشور است.